Slemme, nøyaktige datamaskinar har gitt meg ein del rekningar for for seint leverte biblioteksbøker i det siste, så eg var glad då eg hadde fått ein enkel leveringsdato å hugse: 17. mai! Den er det umogleg å få i Norge, tenk på det.
Bøkene eg skulle levera var lånte i Norvik, altså måtte eg ta toget dit. Engelsk 17. mai-tog, med andre ord. Eg hadde tenkt å dra nokså tidleg - men Oski sa «skal me ikkje ha te?», og så hadde me det.
Så fann me ut at me skulle eta litt, eg laga lønsj som var ganske så god, med masse krydder. Deretter pusla eg litt med isolering av kjøkkenveggane, og kokte litt kaffi. Så såg eg på kloka.
Hjelp! Dagen var alt på hell! Siste toget var gått, i alle fall viss eg ville koma til Norvik før biblioteket stengte, og ikkje ville springa for å nå det. Skulle eg droppa kaffien og dra på meg joggeskoa? Eg debatterte det i full fart med Oski. Som fornuftig spurde kor mykje eg ville skylda biblioteket om eg lot vera å levera bøkene. Det var 20 pence.
Så, sidan eg er skolert i økonomisk tenking gjorde eg eit overslag. Er det verdt 20 pence for meg å drikka eit par koppar god kaffi? Er det verdt 20 pence å ikkje måtta springa for å nå toget? Svara er ja, men i tillegg sa Oski at han kunne ta bøkene med til Norvik i morgon, sidan han skulle dit nokså tidleg, men ikkje altfor tidleg. Eg har med andre ord spart ein heil returbillett! Og eg drakk god kaffi.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar