Det ho song på slagmarka
Eg kan ikkje gråta
tårene som tyngjer bringa mi
dei kunne vekka
sovande tigrar
som tek deg
Eg kan ikkje få deg
til å reisa deg
med desse svake armane
som famnar
dine sterke aksler
La kval og kvide slå seg saman
mot den hatefulle dødsguden!
Ta mi hand
krinsa av so mange armringar
ein siste gong
min kjæraste mann
Gå med meg ei stund til.
-- Purananuru 255.
I tamilsk kultur bryt ei kvinne sund armringane sine når ho får høyra at ho er vorten enkje
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar